İnsan yaşadığı şehrin kıymetini yıllarca içinde yaşayıp,tüm nimetlerini kanıksadıktan sonra, tekrar anlayabilir, tekrar aşık olabilir mi? Olabiliyormuş, evet!
Ben İzmir'i çok sevdiğimi yeni keşfettim. Her sokağın sonunda denize ulaşmasını, vapura binince ne trafik ne gürültü zahmetsizce karşı yaka'ya ulaşılmasını, canın çekince yarım saatte Urla'sına, bilemedin bir saatte Çeşme'sine, Alaçatı'sına varılmasını, insanların akşamüstü iş çıkışı veya haftasonları Kordon'da denize karşı keyif yapmasını, hava azıcık ısındığında şortları çekmesini, kadın erkek herkesin özgürlüğüne toz kondurmamasını çok çok sevdiğimi anladım. Başka şehirlere gittiğimde, 'İzmirliyim' dediğimde insanların 'ahhh ne şanslısınız' demesinden gurur duydum. Varsın bize 'gavur İzmir' desinler, varsın kimyamızı bozmaya çalışsınlar. İzmir'in fiziği o kadar düzgün ki, kimya sıfır olsa karne notu 10 :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder