22 Nisan 2013 Pazartesi

Gitmem Daha..

 
"Gitmem daha, kanım kaynıyor hala
Gitmem doymadım ben aşka
Bırakmam gölgemi ardımda
Alırım yanıma onu da
 
Her şeyden korkardım küçük bir çocukken
Şarkı söylemeyi karanlık öğretti bana
Yalnızlıktan öğrendim binlerce masalı
Ve hüzünden öğrendim sevmeyi
Bir gün daha perdeler kapanmakta
Kaçmam ben pişman olsam da
Hayat iştahla dişlediğim elma
Kaçmam yaşarım inadına"

İzmir'in Kızları Değil Erkekleri Aslında.. Sevgili Babama

 
Farklı olan İzmir'in kızları değil erkekleridir aslında..
Hürriyet yazarı Ayçe Dikmen'in 14 Haziran 2012 tarihli Babalar Günü yazısından:


18 Nisan 2013 Perşembe

Bir Masaldı Aslında



İzmir damarlarımıza işledi yine. 2 gün bir düş gördük ve tekrar İstanbul'da açtık gözlerimizi. O kadar kör olmuşuz ki burada ne bulunduğumuzun yerin tadını alabilir haldeyiz, ne de gittiğimiz yerde kalabiliriz. İşte araf tam da bu zaman diliminde herşeyden fazla.

"Bir masaldı aslında
Ne yazık sonu yoktu
Bir şarap sofrasında hazin bir vedayla son buldu
Ama bizi biliyorduk,
Bir daha çok zordu,
Kederle gülüyorduk o esnada,
Bir yıldız hızla kayıyordu...

Ahh Geçiyor bizden
Ahh geçiyor ümitler
Can çekiyor elbette
Ama çok yaralı gönüller

Bıraksam herşeyi dönsem bir türlü.."

No Country For Modest People


Küllerinden doğma kültürüne sahip olan ben bugünlerde erteliyorum bunu. Yazın bir gelip bir uzaklaşmasından mıdır, çok zeki ve düzgün insanların çok tutarsız ve vizyonsuz insanlar altında ezildiklerini gözlemlediğimden midir bilinmez.

Aynı hiç tamamlayamadığım Oscar Ödüllü film "No Country For Old Men" gibi,

"Nowadays, There's no Country For Modest People"