28 Aralık 2014 Pazar

Bu Sene...Seneye

 
Hayatı köşeli yaşayan dan-dun insanlardan olma özlemi duydum bu sene. Derinlere ve detaylara indikçe bulunduğun ortamın ve insanların yüzeyselliği seni hayal kırıklığına uğratabiliyor.
 
En sevdiğim insanı kaybetme korkusu ile yüzleştim. Bu bana akıl almaz bir sakinlik kattı. Ne ile zaman kaybetmemem gerektiğini ve neye odaklanmam gerektiğini daha iyi anladım.
 
2015'te hayatteki tüm rollerim arasına belki de en özelinin katılacağını öğrendim.
 
Rutinler ve koşuşturmalar içerisinde zamanı dondurup şükretmeye ve gerçek anlamda yaşadığım anın keyfini çıkarmaya başladım.
 
Doğru seçimlerimin üzerini tiklerken, yanlışlarımın üzerinde vakit kaybetmeden kendi kendimi uyardım.
 
Mutlu olmanın her insan için ayrı karşılıkları olduğunu idrak ettim.
 
Mutluyum demekten korkmak yerine delilik derecesinde gülmeyi ve mutluluğu yaşamayı,
birbirine kenetlenen bir ailenin dünyanın en güçlü birliğini oluşturduğunu,
ilk intibanın silinip giderken insanların üzerinde bıraktığın son duruşun asıl hatırlanan olduğunu öğrendim.
 
İşte tüm bunlar için kadeh kaldırmaya ve kutlamaya değer!