En güzel 25 yaş hediyelerimden biri, 9 yaşında abimin cd player'ında tanıştığım Chris De Burgh şarkılarını sonunda İstanbul'da Maçka Küçükçiftlikparkta canlı dinleyebildim. Gülüşünde bile ahenk var bu adamın, 67 yaşın enerjisi var damarlarında. Yalnız ölmek istemiyor gibi.. Hayat zaten hep onu yalnız bırakanları değil de kendisine tutunanları sevmiyor mu? Ufak sinir bozuklukları mutlu insanların sadece 1 sn.sini alır, mutsuz iç hesaplaşmasını tamamlayamamış sorumsuz insanları ise çürütür. Chris de Burgh gençleşirken ve İstanbul'a tekrar 'merhaba' derken bana İzmir'i hatırlatan şarkısının şu dizeleri vardı hep aklımda:
When the summer winds begin to blow,
That is when I will be sailing to my home,
To the olive trees and the golden corn
That whispers in the fields up in the hills beyond the place
where I was born;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder