Cumhuriyet Bayramı gibi anlamlı bir günü Halep'te yani bir Suriye kentinde geçirerek çelişki dolu
bir tatil yaşadım. Keşke, Cumhuriyetimizin bize kazandırdıklarını ülkemizdeki başı (aklı) bağlılarda
görebilseler, yaşayabilselerdi. Şehrin inanılmaz eski, güzel yapıları bağnazlık, tembellik, ahmaklık,
vs. nedenlerle ancak bu kadar katledilebilir, ruhsuzlaştırılabilirdi. Evler, yapılar vardı, sokakta insana benzeyen birşeyler de vardı ama ruh yoktu. Sanki onlar hiç yaşamıyorlardı. Pislik diz boyu ama akıl hiç yoktu. Kadınların peçenin ardından zavallı bakışları yürek paralıyordu. Halep'in en güzel yeri neresi diye sorarsanız bence Türkiye'ye dönüş yoluydu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder