Geçtiğimiz pazar günü bir arkadaşımızın Menemen Emiralem'de bir tepede kurulmuş köydeki çiftlik evine davetliydik. Türkiye'nin her köşesinin bir cennet olabileceğini ıspatlayan konumda bir köy. Tepeden tüm Menemen Ova'sını kuşbakışı görüyor. Herşey çok güzeldi ama ah o çilekler... İnsanın bakmaya doyamadığı, tatmaya kıyamadığı parlak kırmızı, sert, sulu, mis kokulu çilekler... Çarşıda, manavda görmeye alıştığımız boynuzlu, kulaklı tadı birşeye benzemez çileklerden değil onlar. İnsan ister istemez biz o yaratıklara benzeyen çileklere alıştık, bu gerçek çilekler nerelere gider diye düşünüyor.
Emiralem'de mayıs ayı sonuna kadar yer çilek gök çilek!!!!
Çilek dediğin bu olmalı.
YanıtlaSilHormonlu çilek istemiyoruz.
Kasadaki çilekleri görüp de imrenmemek ne mümkün...Şöyle elimi uzatıp, hiç olmazsa birkaç tane alıp, gerçek çileğin tadına varmak istedim doğrusu...
YanıtlaSil